Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An eiusdem modi? Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Duo Reges: constructio interrete. Hoc non est positum in nostra actione. Sed quot homines, tot sententiae;

Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Praeterea sublata cognitione et scientia tollitur omnis ratio et vitae degendae et rerum gerendarum. Sed ad bona praeterita redeamus. Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Quippe: habes enim a rhetoribus;

Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Sed quod proximum fuit non vidit. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.